Her sene Anneler gününde içimi anlaşılamayan burukluk alır. Annesi ,babası olmayan çocuklar, ya da evladını kaybeden anneler için ne acıdır o günler. Özellikle okul ortamında böyle bir çocukla karşılaştıysanız durum daha da kötü bir hal alır. Herkes annesine bir hediye, bir kart hazırlarken annesi olmayan bir çocuğun içinde yaşadıklarını hayal bile edemeyiz. Sözün bittiği noktadır iste o burukluk. Bu nedenle ne anneler gününü ne de babalar gününü oldum olası sevemedim. Benim mutluluğumun başkasının mutsuzluğu olacağı gün gibi geliyor bana. Durum böyleyken de içimden ne bir resim ne bir yazı paylaşmak gelmedi. Zaten taşınma ve evlerin dekorasyonlarıyla ilgilendiğim su günler çok yoğun geçiyor.Aynı anda 3 ev taşımak için çaba sarf ediyoruz. Hem aloparca'nın iş yoğunluğu hem ev taşınma telaşı bir de canım babamın hastalığı üst üste gelince içinden çıkılamaz bir hal alıyor. Bugünleri de güzelce atlatacağımızı umarak hepinize mutlu günler diliyorum.
.JPG)
Ebru Özülkü Teoman Ünal Özülkü 11 Mayıs 2014
Yorumlar
Yorum Gönder